"สมเด็จพระปฐมบรมราชจักรีวงศ์" รัชกาลที่ ๑
องค์ใดทรงเดชล้ำ ลือดิน
สฤษฏ์ราชวงศ์จักรินทร์ รุ่งหลัา
เสกกรุงรัตนโกสินทร์ นครเทพ
องค์พระพุทธยอดฟ้า พระผู้ปฐมพงศ์ ฯ
เชิงณรงค์ทรงฤทธิ์ห้าว ทหารหาญ
คู่พระหัตถ์ตากสินราญ อริแผ้ว
รบพม่าฆ่ามอญผลาญ ลาวพ่าย ราบแล
จึ่ง ธ เชิญพระแก้ว คู่หล้ามาสยาม ฯ
ยามประเทศเกิดเหตุร้าย จลาจล
พระปราบการณ์กาหล สงบได้
เสด็จปกประชาชน ผดุงรัฐ สยามแฮ
รอนอริริปูให้ ไพร่ฟ้าอยู่เย็น
ปราบเข็ญเข่นพม่าทั้ง รัชสมัย พระนา
มอญม่านพล่านปราชัย ทุกครั้ง
ทหารแข็งทัพศึกไท ท่านโปรด ยิ่งนอ
พระราชทานศักดิ์ตั้ง แต่งให้ยศฐา ฯ
คราเชียงสือเจ้าเวียต ก๊กอนัม อนาถนอ
รบกบฏไกเซินถลำ ล่าแพ้
หนีพึ่งพระทรงธรรม ขอศัส -ตราแฮ
พระชุบอุปถัมภ์แท้ จึ่งได้ราชย์คืน ฯ
โปรดฟื้นศิลปะให้ บริบูรณ์
ไตรปิฎกวรรณคดีพูน เพิ่มสร้าง
บัญญัติกฏหมายมูล แห่งยุติ ธรรมนอ
พระเดชพระคุณไป่ร้าง ตราบร้อยปีปลายฯ ฉะนี้เอย...
"พระมหารัตนกวีราช" รัชกาลที่ ๒
สมเด็จพระพุทธเลิศหล้า นภาลัย
ทรงเชี่ยวชาญศิลปะไทย ทุกถ้วน
ละครนอกละครใน โขนยิ่ง ยอดรา
ดุริยะและแกะสลักล้วน เลิศหล้าสมพระนาม ฯ
ปกสยามยามร่มเรื้อง รมย์สัน -ติสุขเอย
มวลอมิตรม่านรามัญ หมดห้าว
ลาวขอมมะลายัน สยบยอบ สิ้นฮือ
ปิ่นรัฐจึ่งพัฒนะด้าว เด่นด้านสรรพศิลป์ ฯ
ปิ่นฉัตรเลิศถนัดร้อย กรองนิพนธ์ กวีแฮ
ดุริยะยิ่งเสนาะยล เยี่ยมแล้
หมู่กวีนี่คือคน ใกล้ชิด พระเอย
โปรดชุบอุปถัมภ์แท้ ท่านให้ยศฐา ฯ
ข้าบาทพงศราชล้วน ศิลปิน หลากแล
กรมพิทักษ์นักนาฏศิลป์ เชี่ยวไซร้
สุนทรภู่รัตนกวิน กลอนตลาด วิเศษนอ
ร้อยรสพจนพิจิตรไว้ ประดับฟัาเมืองไทย ฯ
ราชัยอุตส่าห์สร้าง ศิลป์ตระการ
แกะสลักคู่บานทวาร วิจิตรแล้ว
ถวายวัดสุทัศน์วิหาร ศรีศากย์ มุนีนอ
ค่ายิ่งดั่งมิ่งแก้ว ก่องฟ้าภพสยาม ฯ
ช้างเผือกสามเชือกผู้ สูบา -รเมศเอย ฯ
ประดิษฐภาพทาบเป็นตรา ธวัชไว้
สวรรคตหมดไอยรา ล้มท่าว สิ้นแฮ
ทวยประเทศเทวษไห้ เมื่อไท้เสวยสวรรค์ ฯ
"เจษฎามหาราชัน" รัชกาลที่ ๓
เจษฎาบดินทร์ปิ่นด้าว ตติยรัชย์
สืบมกุฏสยามกษัตริย์ ผ่านเผ้า
สมรรถราชสมบัติ จึ่งสู่ พระองค์แล
นามอภิไธยนั่งเกล้า ปกหล้าประชากร ฯ
พระภูธรตอนแรกขึ้น ครองสวรร -เยศเอย
เจ้าอนุวงศ์เวียงจันทน์ กบฏกร้าว
รุกผ่านอิสานยัน ยึดราช สิมานอ
หาก "สุรนารี" ท้าว ต่อสู้ริปูหนี ฯ
พอดีที่ทัพเจ้า พระยาบดินทร์ สิงห์นา
รุกไล่รอนไพรินทร์ เตลิดแพ้
หากเจ้าเวียตนาม "มิน มาง" แทรก กิจนอ
หาเหตุก่อเลศแก้ กลับค้าศึกสยาม ฯ
สงครามคราวใหญ่เยื้อ โยงสาม เส้าเอย
กัมพุชเป็นเช่นสนาม ยุทธไซร้
ญวนระย่อต่อสยาม ยอมเลิก รบรา
เขมรจึ่งกลับพึ่งได้ บาทเจ้าจอมไทย ฯ
ราชัยโปรดสฤษฎ์สร้าง อาราม หลากเอย
ใครชอบสร้างวัดตาม เสด็จไว้
โปรดพระราชทานนาม ยศศักดิ์ ทรัพย์แฮ
จึ่งวัดรัชกาลไท้ มากล้ำสมัยไหน ฯ
จอมไทยปกประเทศได้ ดีสรรพ์
เด็ดขาดสมราชธรรม์ ทุกถ้วน
ออกว่าราชกิจขยัน ยิ่งกษัตริย์ ใดนา
สรรพกิจ ธ สฤษฎ์ล้วน เหมาะมื้อสมสมัย ฯ ยิ่งแล
"พระมหาเธียรราชปราชญ์สยาม" รัชกาลที่ ๔
ก่อนพระองค์ทรงปกหล้า เถลิงฉัตร สยามเอย
พระเสด็จอุปสัมปัท เนิ่นช้า
นับยี่สิบเจ็ดพรรษ ทรงเพศ สมณ์นา
สิ้นตติยรัชย์แล้ว "ฟ้า -มกุฏ" ขึ้นครองสยาม ฯ
พระนาม "จอมเกล้า" พระ มหาเธียร ราชเอย
เชี่ยวฉลาดอาจอ่านเขียน ฝรั่งได้
ทันเท่าว่าวิเทศเพียร ครอบเขต สยามแฮ
โปรดจัดเตรียมรัฐไว้ ผ่อนร้ายคลายเข็ญ ฯ
ทรงเห็นหลายขนบล้า ล่วงสมัย แล้วแฮ
พระประสิทธิ์คิดแก้ไข เลิกบ้าง
แปลงอย่างเทศเป็นไทย ประยุกต์เหมาะ ใช้แล
อีกบพิตรปลูกมิตรสร้าง หลักไว้สมานริปู ฯ
รับทูตานุทูตด้าว นานา วิรัชนอ
อังกฤษฝรั่งเศสมา ก่อนไซร้
มริกันวิลันดา เดนมาร์ก หลากแล
ทุกวิเทศภูธเรศให้ สิทธิ์แม้นเสมอกัน ฯ
สัญญายอมบ่งไว้ ว่าสยาม นี้นา
เป็นเอกราชชาติคาม เก่าแท้
ใช่ใครอาจรุกลาม เยี่ยงป่า เถื่อนเลย
หากวิวาทก็อาจแก้ เกี่ยงให้ชอบธรรม ฯ
กัมพุชรุดพึ่งท้าว ต่างแดน ตระบัดนา
ข้าฝรั่งเศสเสศแสน คดข้อ
เราฤาอาจทดแทน รบฝรั่ง ไฉนนา
จำอดจำอ่อนง้อ สงบด้วยธรรมา ฯ
ราชันทันเท่ารู้ กาลอัน ควรเอย
หากห่ามห้าวหุนหัน ป่นปี้
แขกพม่ามะลายัน สยบฝรั่ง ฉะนั้นแล
สยามยั่งยืนอยู่ฉะนี้ แน่ด้วยปรีชญาณ ฯ ท่านเอย
"พระปิยมหาราชาธิราชเจ้า" รัชกาลที่ ๕
"จุฬาลงกรณราชเจ้า" จอมใจ
ผดุงชาติยิ่งราชย์ใน อดีตอ้าง
นำสยามย่างทันสมัย เสมอชาติ เจริญแล
สรรพกิจ ธ สฤษฏ์สร้าง เลิศล้ำคำไข ฯ
คนไทยในยุคโน้น เนาเข็ญ หลากแล
มวลทาสอนาถลำเค็ญ ขุ่นไหม้
เป็นคนสภาพไฉนเป็น ประดุจสัตว์ เล่าเรา
จอมราชย์จึ่งประกาศให้ ทาสถ้วนเป็นไท ฯ
ภูวนัยทรงตริตั้ง โรงเรียน
เพื่อชุดบุตรหลานเพียร เพิ่มรู้
ใครฉลาดอาจอ่านเขียน ส่งสู่ ยุโรปนอ
คุณวิทย์จึงประสิทธิ์กู้ เกียรติไว้ศรีสยาม ฯ
ยามนั้นสรรพเทศใกล้ เคียงไทย เราเวย
เป็นประเทศราชฝรั่งไป ทั่วแล้ว
สยามยงมั่นคงไฉน เนาอธิป ไตยพ่อ
พระฉลาดนำชาติแคล้ว คลาดด้วยปรีชญาณ ฯ
ภูบาลปกประเทศพร้อม กรุณา ยิ่งเอย
ส่องสุขทุกข์ประชา ทั่วด้าว
ผดุงชนเช่นเป็นบิดา รักษ์บุตร ฉะนั้นแล
จริยราชสามารถน้าว ราษฎร์น้อมบูชา ฯ
"พระปิยะมหาราชเจ้า" พระรูปทรง ม้าเอย
ศตวรรษรัชกาลพระองค์ ล่วงแล้ว
ทวยราษฎร์รักบาทบงสุ์ เบาแบ่ง ไฉนเลย
ล้วนเทิศเป็นเลิศแก้ว กษัตริย์เจ้า "สยามมินทร์" ฯ
"พระมหาธีรราชเจ้า" รัชกาลที่ ๖
มหาวชิราวุธแก้ว เมืองบูรพ์
ทรงร่ำเรียนพิทยพูน เพิ่มรู้
ยิ่งสยามมไหสูรย์ สืบแต่ บรรพ์มา
ชนก ธ หวังพระกู้ เกียรติด้าวแดนสยาม ฯ
พระนามยามเสด็จขึ้น สืบพงศ์ ราชเอย
"พระบาทสมเด็จพระมง กุฏเกล้า ฯ"
จริยวัตรเยี่ยงอัสดง คตกษัตริย์ นิยมนอ
ไป่โปรดเป็นเช่นเจ้า ชีพแม้นราชบุราณ ฯ
ภูบาลกอปรกิจข้อ สำคัญ ยิ่งแล
นำรัฐร่วมสัมพัน -ธมิตรไซร้
ส่งทหารรบเยอรมัน ยังทวีป ยุโรปนอ
ชัยชนะยังประโยชน์ให้ โลกซร้องเกียรติสยาม ฯ
คามเขตมหาวิเทศทั้ง มริกา ยุโรปแล
ยอมเปลี่ยนแปลงสัญญา ก่อนกี้
เอาเปรียบย่ำเหยียบมา ไฉนเลิก สิ้นแฮ
ยกย่องว่าสยามนี้ หนึ่งด้าวอารยา ฯ
ตราแบบคำนำชื่อใช้ "เด็กชาย-หญิง" แล
ชายเด็กเติบเป็น "นาย" ตลอดแล้
"นางสาว" ไป่กลับกลาย หากโสด อยู่นอ
สาวรุ่นเพียงไรแม้ แต่งแล้วเป็น "นาง" ฯ
ทรงวางกำหนดข้อ ควรสรร เสริญเอย
คือคิดนามสกุลบัญ -ญัติใช้
ลำดับเหล่าเผ่าพันธุ์ พงศ์ญาติ
ทวยราษฎร์อาจะขอไท้ ท่านตั้งนามสกุลฯ ได้แล
ทรงจุนหนุนแต่งสร้าง วรรณคดี หลากแล
ทั้งพระราชนิพนธ์มี มากแท้
สมนามพระมหาธี -รราช เจ้าเอย
สมัยท่านวรรณกวิศแล้ เฟื่องฟุ้งกรุงสยามฯ ยิ่งนา
"ประชาธิปกมหาราชัน" รัชกาลที่ ๗
สมเด็จพระปกเกล้า ธรรมรา ชาเอย
โอรสเล็กพระปิยมหา ราชเจ้า
ไป่คาดว่าวาสนา เนากษัตริย์ ถึงเลย
ราชอาสน์สู่ผ่านเผ้า คลับคล้ายความฝัน ฯ
ทรงธรรม์พระพฤติพร้อม จริยา ละมุนเอย
เคารพราชพงศา เทิดตั้ง
รังสฤษฏ์อภิรัฐสภา ช่วยราช กิจนอ ฯ
สอดส่องสุขทุกข์ทั้ง ทั่วหน้าประชาไทยฯ
ภูวนัยทรงคิดสร้าง ราชธรรม นูญเอย
หมายสละพระราชอำ นาจให้
หากประชาศึกษาสำ เร็จมาตร ควรนอ
จอมราชย์จะประกาศใช้ หลักนั้นบรรหาร ฯ
เผอิญกาลที่โลกต้อง ประสบภัย หลากแล
เศรษฐกิจตกต่ำไป ทั่วหล้า
ตัดงบเพื่อเหมาะสมัย สรุปสู่ "ดุลย์" นา
นายไพร่ไป่เว้นหน้า ต่างต้องอดทน ฯ
บัดดล "คณะราษฎร์" กล้า ปฏิวัติ
แปลงเปลี่ยนระบอบรัฐ ใหม่ใช้
พระเป็นประมุขยุคกษัตริย์ ใต้กฏ หมายแล
แล้วสฤษฎ์ธรรมนูญให้ ปกด้าวสืบมา ฯ
"ข้าฯ สละอำนาจนี้ แก่ประชา ปวงเอย
ใช่เฉพาะชนฤาคณา หนึ่งอ้าง
จงร่วมสมัครรักสา -มัคคเยศ กันเทอญ
นำรัฐวัฒนะกว้าง กว่าข้าเคยนำฯ เถิดเอย"
"สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ" รัชกาลที่ ๘
คราพระปิตุลราชเจ้า สละบัล ลังก์เอย
ปราศยุวราชสืบสวรร -เยศไว้
สุดแต่รัฐบาลสรร พระองค์ที่ ควรเทอญ
หากชอบจุ่งเชิญไท้ ท่านขึ้นครองสยาม ฯ
ตามอย่างวางเยี่ยงอ้าง กฏมน เทียรเอย
สภารัฐบาลมหาชน ชอบพร้อม
"อานันทมหิดล" สมราช อาสน์แล
เยาว์อยู่หากรู้น้อม จิตข้าแผ่นดิน ฯ
ภูมินทร์เนาสวิสแคว้น โลซานน์ ยุโรปนอ
ทรงศึกษาวิชาการ เพิ่มไซร้
เรียนหลักรัฐบรรหาร เยี่ยงชาติ เจริญแล
หมายปรับเหมาะกับใช้ ปกด้าวแดนสยาม ฯ
ยามกลีที่โลกต้อง ฆ่าฟัน กันฮือ
หลากรัฐร่วมสัมพันธ์ มิตรกว้าง
โรมญี่ปุ่นเยอรมัน โจกอัก -ษะนา
ไทยก็พลอยเคว้งคว้าง ไขว่คว้าตามสมัยฯ
ไทยต้องหาช่องพ้น วิบัตกลี ลามแล
ยอมทัพลูกสุริย์ศรี ผ่านด้าว
"ผู้นำ" อวดทำดี ประกาศรบ ฝรั่งรา
สิ้นศึกสิ้นฮึกห้าว เกือบสิ้นอธิปไตย ฯ
ไฟยุทธสิ้นสุดแล้ว ปิ่นสยาม นิวัตนา
ทวยประเทศทุกเขตคาม อุ่นเกล้า
ประทับอยู่แต่ครู่ยาม เสด็จยาตร อีกแล
นิราศลิปวิปโยคเศร้า เพราะไท้สู่สวรรค์ ฯ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบัน
จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนานเทอญ
พระองค์ทรงเพียบพร้อม ทศธรรม์ พิพิธเอย
รักษ์ราษฎร์ร่วมชาติพันธุ์ ร่วมหล้า
เสด็จเยี่ยมทุกเขตขัณฑ์ ส่องสุข ทุกข์แล
พิทักษ์ไผทไพร่ฟ้า ย่อมยั้งอยู่เย็น ฯ
ทรง เป็นขวัญมิ่งแก้ว ประชากร สยามเอย
ทรง ทุกข์ยามราษฎร ค่นแค้น
ทรง สุขเมื่อนาคร สบสวัสดิ์ พิพัฒน์นา
ทรง สถิตย์สถานแม้น พ่อแล้วแม่ประชาฯ ชไมเอย
พระอารีโอบเอื้อ ปวงประชา เสมอเอย
กระทั่งไพร่ชาวไร่นา อาจเฝ้า
ชาวเขาเผ่าภูผา แม้วกระเหรี่ยง ก็ดี
ล้วนเทิดพ่อหลวงเจ้า ว่าล้ำเลิศคุณ ฯ
เพราะบุญบารเมศเจ้า จอมสยาม ฉะนี้นา
ไทยรัฐจึ่งเรืองงาม สงบได้
เทียบกลีที่คุกคาม ประเทศอื่น อื่นแล
เห็นอนาถชาติไกลใกล้ ประสบแล้วใจหาย ฯ
ถวายกรกราบกษัตริย์ยั้ง ศาสน์ยง ยิ่งเอย
คู่ชาติคู่ไทยคง ค่ำเช้า
เชิญสวัสดิ์รัตนตรัยจง จรุงรักษ์ สยามแฮ
ขอปัจจุบันราชเจ้า เจิดพร้อมจตุรพรฯ นิรันดร์
เทอญ
"สมเด็จฯ พระบรมราชินีนาถในรัชกาลปัจจุบัน
พระเอยพระมิ่งแก้ว กษัตรีย์
สมเด็จพระราชินี นาถไท้
คู่องค์พระทรงศรี สยามกษัตริย์ เรานอ
เป็นปิ่นปกประชาให้ ร่มเกล้าเนาสันติ์ ฯ
พระราชันเสด็จแคว้น แดนใด ก็ดี
ตามเสด็จประเวศไป ทั่วหล้า
ทุร เทศ เขตพงไพร พระยาตร เยี่ยมแล
ชื่นจิตไผทไพร่ฟ้า แซ่ซร้องสดุดี ฯ
พระกรณีกิจล้วน บำเพ็ญ ประโยชน์เอย
สงเคราะห์คนจนเข็ญ ยากไร้
สมาคมหลายหลากเป็น สิบสิบ แห่งนา
โปรดชุปอุปถัมภ์ให้ ทรัพย์ทั้งค้ำชู ฯ
สมพระ คู่ภูธเรศเจ้า จอมสยาม ยิ่งเอย
สมพระ ราชินีงาม โลกซร้อง
สมพระ อิสริยนาม "นาถ" เพิ่ม ศักดิ์นอ
สมพระ ชนนีป้อง ปกเจ้าฟ้าไทย
ขอพระไตรรัตนเอื้อ พรศรี สวัสดิ์เอย
แด่พระบรมราชินี นาถไท้
สถิตอยู่คู่บารมี สยามกษัตริย์ เสมอนอ
ทุกข์โศกโรคภัยให้ ห่างสิ้นจินเกษมฯ โสตถิ์เทอญ